عده ای سوال هایی در مورد حیات پس از مرگ از استادان-کسانی که تجاربی در این زمینه و...دارند پرسیده اند که من در این وبلاگ اندکی از آن سوالات را می آورم و همچنین سوالاتی هستند که خیلی ها از من هم می پرسند

برادری میگفت::دو سال پیش پدرم درگذشت و مادرم یک سال بعد او پیوست.آیا ممکن است که مادرم در عالم اختری پدرم را دیده باشد؟و آیا من هم بعد از آن که از این دنیا بروم میتوانم آنها را ببینم؟

پاسخ این سوال مثبت است.بطور طبیعی ما عزیزان و نزدیکانمان را پس از مرگ ملاقات می کنیم.مدت زمانی که از ترک کالبد فیزیکی می گذرد.

ممکن ااست سال ها طول بکشد.تصور کنید که کسی امروز کالبد فیزیکی خود را ترک می کند.او زمانی طولانی را در عالم اختری خواهد گذراند.طی این دوران ما که در زمین زندگی میکنیم.حتما جسم فیزیکی خود را ترک کرده و به عالم اختری رفته و در آنجا عزیزان و نزدیکانمان را خواهیم دید.

بنابراین در عالم اختری تنها نخواهیم بود.عزیزانی که قبلا درگذشته اند هم نشین ما خواهند شد.در کنار آنها همه وابستگی ها و تعلقات زمینی را فراموش خواهیم کرد.بنابراین هرگز در ترس از مرگ زندگی نکنید.

دوستان کاملا توجه کنند.

در آن سو تنها نخواهید بود.

------------------------------------

سوال دوم:

مرگ در چه سنی مطلوب است؟

بعضی ها با آناتول فرانس نویسنده شهیر فرانسوی هم عقیده اند که میگوید:انسان باید در جوانی بمیرد.آناتول فرانس معتقد بود انسان باید مانند پروانه زندگی کند.زیبایی را بنوشد و بلافاصله بمیرد.اما من چنین عقیده ای ندارم.

به ما تعلیم داده شده است که انسان باید پیش از مرگ جسم فیزیکی به بلوغ و کمال درونی برسد.جسم فیزیکی بدون زحمت فراوان روح به دست نمی آید.بنابراین نباید آرزو کنیم که در جوانی بمیریم.بلکه باید بخواهیم که به سن مطلوب در متون مقدس یعنی هفتاد سالگی برسیم.

جسم.وسیله ای برای تکامل روح ما است.باید بکوشیم آن را پاک و قوی نگه داریم و با هر نفس خدا را ستایش کنیم.نامش را بخوانیم و جسم خود را در راه خدمت خدا و بندگان دردمند او بکار گیریم.

----------------------------------

دوستان عزیز فعلا همین ها کافی است.انشاالله در آینده نزدیک بیشتر توضیح خواهم داد.

از عزیزانی که نظر میدهند بسیار سپاسگذارم.