بسم الله الرحمن الرحیم و صل الله محمد و آل الطاهرین

انسان علاوه بر بدن مادی .یک بدن مثالی و یک روح داره.هنگام مرگ بدن مادی رو رها میکنه و به عالم برزخ وارد میشه.و با یدن مثالی خود در آن جا یه حیات خودش ادامه میده.این بدن تجسم حقیقت و باطن خودش هست.که در حقیقت خود آن را زیبا یا زشت درست کرده.این بدن مثالی به هر شکلی که باشه.چون حقیقت خودشه.هر کس با مشاهده آن صاحب آن را تشخیص میده همان گونه که ما در این دنیا افراد را از قیافه ی ظاهری آن تشخیص میدهیم.
مهمترین تفاوت زندگی این دنیا و عالم برزخ گذشته از این عالم که در عالم برزخ ماده و لذا تحول مادی نیستش.به لحاظ زندگی اجتماعی و عدم آن است.یعنی انسان در همین دنیا چاره ای جز زندگی اجتماعی نداره و کارهای فرد در اجتماع تاثیر میگذاره .همان گونه که اجتماع نیز دز فرد تاثیر میذاره.
به علاوه نیکوکاران و بد کاران از هم چدا خستند و نمیتونن به باطن و واقعیت افراد پی برد(وای بسا گرگ هایی در لباس میش)
(امیدوارم دوستان منظور من رو متوجه شده باشید)اما با مرگ این وضعیت دگرگون میشه یعنی دیگه در اونجا زندگی اجتماعی.همکاری .و..آزار رساندن و اذیت شدن از دیگران وجود نداره .اگر چه ارواح همدیگر رو میبینند و همنشین یکدیگرند اما اولا:هر کسی تکلیفس از دیگران جدا هستش و بر خلاف دنیا که اگر به خاطر خطاهای عده ای مصیبتی میرسید خشک و تر را با هم میسوختند .در اونجا حساب هر کس جداگانه رسیدگی میشه.
ثانیا:نیکان و بدن از هم جدا شدند و دیگر ریا و تظاهر در کار نیست .خوبان در جوار هم و بدان نیز در کنار هم هستند.

نوشته:محمد